laatste weken voor spring break

Het is weer een tijd geleden maar hier issie weer, mijn volgende verslag!

Als allereerst nog een paar aanvulling op mijn vorig verslag. Ik was geëindigd met wat dingen die typisch Amerikaans zijn. Ik wil daar nog even een paar dingen aan toevoegen. Als allereerst ijs. Ze doen hier overal een heleboel ijs in. Eerst dacht ik dat mensen dat alleen maar deden om zo minder drinken te hoeven geven. Als je iemands glas voor de helft met ijs vult, ja dan past er minder drinken in. Maar toen ik dus op de campus kwam zag ik dat mensen dat nog steeds deden.
Verder beschreef ik dat het eten niet zo heel geweldig was. Ook daar moet ik op terugkomen. Die avond dat ik mijn vorige verslag gepost had, ging ik eens bij een andere dining hall eten. Ik dacht dat ze allemaal hetzelfde waren. Dat was dus niet het geval. Deze dining hall (Erickson) had ongeveer hetzelfde eten als de de dining hall waar ik tot nu toe altijd ging eten (Martin) maar hier waren een paar extra mogelijkheden. Je kan hier een burger laten maken en friet erbij krijgen. Niet dat dit zo gezond is, maar het is wel weer eens wat anders. Verder kan je er wokken, niet zelf, dat wordt voor je gedaan. Je kiest of je kip, beef (koeienvlees) of pork (varkensvlees) wilt en dan kies je er groenten bij. Je hebt een keuze uit ongeveer 12 verschillende groenten. Vervolgens kies je bruine rijst, witte rijst of noedels met een sausje en dat wordt voor je gewokt. Super lekker en nog redelijk gezond ook. Verder kan je hier ook een pizza en een broodje bestellen, waarvan je zelf de ingrediënten kan bepalen (vlees, kaas, groenten en saus). Super lekker en gezond!
Nog iets waar ik me heel erg over verbaasde, is hoe de hoogte van autoverzekering premies hier bepaald wordt . In Nederland zijn er volgens mij ook al behoorlijk wat factoren die meespelen in de prijs, waar ik meestal wel in kan komen. Maar sommige dingen die hier meespelen… heel bijzonder. Hier een paar dingen die ik persoonlijk wel heel bijzonder vind:
• De kleur van de auto
• Je krijgt korting als je hoge cijfers hebt op de universiteit
• Je premie gaat omhoog als je een boete krijgt

Zoals ik al zei, het is een tijdje geleden, maar ik heb het de weken voor spring break nogal druk gehad. Ik had de laatste 5 weken voor spring break (dus vanaf de week van 17 februari ) iedere week een tentamen. Ik leefde toen echt van tentamen naar tentamen. En ondertussen moet je dus ook dingen doen voor de andere vakken. Gelukkig zijn ze wel goed gegaan. Even mijn cijfers tot nu toe
• Social cognition: 20/20 punten
• Stereotyping, prejudice and minority experience: 47/50 punten
• Adolescence psychology: 70/100 punten
• Child psychopathology: 70/100 punten

Na een tijdje bouw je een beetje een ritme op, en ondanks dat ik dan in Amerika zit, gaat iedere week er dan toch een beetje hetzelfde uitzien. Je gaat naar je les toe, studeert een boel, gaat lekker basketballen en af en toe lekker een biertje drinken uptown en soms een voorzichtig danspasje wagen in de club.
Langzamerhand kwam springbreak steeds dichterbij. Dus dan zijn eindelijk alle tentamens voorbij, en nog veel belangrijker, een week met Ilse in Chicago.
Hier in Amerika kan je per bus relatief goedkoop wel in iedere stad komen. Dus ik had een busticket voor een bus die me van de universiteit naar Chicago zou brengen en weer terug. Prima geregeld dus. Mijn bus zou om 08:25 vertrekken. Ik zou een uur moeten wachten in Indianapolis en de volgende bus zou me naar Chicago brengen. Dus om tien over acht stond ik braaf op de plek waar de bus zou komen. Maar om 08:25, geen bus. 08:30, geen bus. 08:40 geen bus. Normaal gesproken heb ik altijd wel zo’n gevoel van dat komt wel goed, maar ik had met Ilse afgesproken dat ik haar op het vliegveld zou ophalen…dan vind je dat toch een tikkeltje vervelender dan anders. Maar goed, om vijf voor negen was de bus er uiteindelijk. Volgens de planning zou de bus om tien uur aankomen in Indianapolis en om elf uur zou dan mijn bus naar Chicago vertrekken. Om twee voor elf kwam ik aan in Indianapolis. Ik sprint de bus uit, pak mijn koffer uit de bagage ruimte onder de bus, en kijk zoekend om me heen of ik ergens een bus zie die op punt van vertrek staat. Die was er niet. Dus dan maar naar binnen en vragen of de bus misschien vertraging heeft. Binnen vertelt een medewerker mij doodleuk dat de bus al vol zat en is vertrokken. Ik keek haar aan: ”Sorry wat?” Ja hij zat vol. Dus jij kan mee met de volgende bus, die vertrekt om 13:00. Ondanks de enorme neiging die ik had om eens een flinke discussie te voeren, heb ik dat maar niet gedaan. Zij kan er niks meer aan doen en ik bereik er ook niks mee. Dus ik liep maar braaf door en ben gaan zitten. Op zo’n moment denk je dat jij het heel slecht getroffen hebt, maar na mij kwam een man die een overstap in Chicago had op een trein. Die zou hij dus niet gaan halen. Het advies wat ze de man gaven was om de maatschappij op te bellen en kijken of hij ook een latere trein kon pakken. In Nederland zou je dan gewoon een trein later pakken, maar in Amerika gaat dat net een stukje moeilijker. Ik weet niet hoe het met deze man afgelopen is. Wat ik wel nog opving is dat de vrouw achter de kassa de man naar de algemene voorwaarden verwees waar in staat dat de busmaatschappij niet aansprakelijk is als passagiers om wat voor reden dan ook later aankomen op hun bestemming.
Maar goed, ik kwam dus uiteindelijk aan in Chicago. Gelukkig was er een metro station vlakbij. En nog meer geluk, deze metro ging linea recta naar het vliegveld. Dus waarschijnlijk zou ik toch nog op tijd aankomen…